In memoriam: Ward Verrijcken
FilmWard gestorven…
Ik was er gisteren niet goed van.
We zaten in de auto, ons druk te maken in het zondagshoppen tijdens de coronacrisis, toen het overlijden van Ward onze irritatie compleet overstemde, wegveegde.
Er zijn van die mensen die je van haar noch pluim kent, maar als je iets van hen hoort, ziet, leest, maakt dat de dag beter. Voor mij was Ward Verrijcken één van die mensen. Hij past in het rijtje van mensen die ik graag heb, samen met Hugo Matthysen, Martine Tanghe, Jeroen Meus,… of verder van huis Roman Mars en Michael Barbaro.
Het zijn mensen waar ik niks van afweet, die mij niet kennen en ik hen niet. Enkel dat ene openbare stuk van hen, kom ik tegen. En daarin merk ik gedrevenheid, interesse, fijnzinnige humor en een grote medemenselijkheid.
Het zou fijn zijn moest ik herinneringen kunnen ophalen aan memorabele momenten met Ward. Spraakmakende interviews die ik me voor de geest kan halen, beklijvende inzichten of inspirerende quotes die ik moeiteloos aan hem kan toeschrijven. De realiteit is anders en bescheidener: wanneer ik op woensdag bij een kop koffie mijn afwas of mijn administratie deed, en ik hoorde Ward over film spreken, dan stopte ik en luisterde met een glimlach naar zijn relaas over de film van de week die je echt (of echt niet) moest gezien hebben.
Hij klonk zo aimabel, enthousiast, authentiek. Een radiostem die je wel sympathiek móest vinden. Hij zorgde voor een echt fijn moment in mijn dag.
Woensdag Warddag is voorgoed voorbij.
Heb je het moeilijk?
Zoek je een gespecialiseerde aanpak die volledig aangepast is aan jouw specifieke situatie?
Plan dan nu een gratis verkennend gesprek in.
Bronvermelding
Ik heb tijd geïnvesteerd om in deze blog onderbouwde informatie te schrijven. Ik zou het dan ook op prijs stellen dat je deze blog als bron vermeldt, of een link erheen toevoegt, wanneer je van de informatie gebruik wil maken in een eigen publicatie.